W Polsce herbata kojarzy się z podwieczorkiem, ciasteczkami na szklanej paterze lub w blaszanej puszce po babci i obowiązkowym plasterkiem cytryny. Jak pije się ten aromatyczny napar w innych zakątkach świata? No cóż, co kraj, to obyczaj. W Japonii króluje matcha. Stanowi najważniejszy element ceremonii, podczas której zielony proszek parzy się w specjalnej czarce. Podaje się ją w niewielkich ilościach w specjalnych miseczkach zwanych chawanami wraz z tzw. wagashi, czyli japońskimi wyrobami cukierniczymi. Tradycja kultywowana jest w Kraju Kwitnącej Wiśni od stuleci.
Brytyjczycy z kolei uwielbiają czarną, indyjską herbatę podawaną z mlekiem. Chętnie sięgają po odmiany z regionów Assam i Darjeeling, a także sąsiedniej Sri Lanki. Są to byłe kolonie angielskie, skąd eksportowano susz do Zjednoczonego Królestwa. Tradycyjny zwyczaj five o’clock liczy 200 lat, a wytyczne dotyczące parzenia popołudniowej herbaty zostały stworzone przez najstarszą na świecie jednostkę zajmującą się opracowywaniem norm - British Standards Institution (BSI). I tak, potrzebny jest imbryk z białej porcelany oraz 2 g suszu na 100 ml wody. Czas parzenia wynosi 6 minut, a temperatura wody co najmniej 95 stopni. Napar nalewa się do filiżanki, w której już znajduje się 2,5 ml mleka.
Herbaty liściaste w różnych zakątkach globu
Zwiedzając najpiękniejsze miejsca w Turcji, nie można sobie odmówić tradycyjnej czarnej herbaty z dużą ilością cukru. Susz przygotowuje się najczęściej w specjalnym dwuczęściowym czajniku - na górze powstaje bardzo mocna esencja, która następnie zostaje połączona z wodą znajdującą się na niższym poziomie. Gotowy napar podaje się na gorąco, zazwyczaj po śniadaniu i obiedzie, w niewielkich szklaneczkach (tzw. tulipankach) zwężanych w środkowej części. Picie herbaty to nieodzowny element spotkań towarzyskich i biznesowych w Turcji.
W krajach Maghrebu dużą popularnością cieszy się zielona herbata miętowa, zwana również Touraeg lub Maroccan mint tea. Jest to napój przyrządzany na bazie zielonego suszu Gunpowder, marokańskiej odmiany mięty oraz dużej ilości cukru. Podaje się ją na gorąco zarówno do obiadu, jak i w ramach deseru. Świetnie komponuje się z daniami z jagnięciny i sałatkami owocowymi.
